Over Mij

Ik heb mijn opleiding tot Beeldend Kunstenaar afgerond in Enschede aan de toenmalige AKI, nu Artez. Mijn specialisatie lag bij het ontwikkelen van beeld en geluid installaties, scenografie. Als kunstenaar heb ik mijn werk een tijd op de achtergrond gelaten. Maar ik kreeg de kans om in een kantoorbaan mijn talenten te ontwikkelen in allerlei communicatie middelen. Website ontwerp en onderhoud, drukwerk, evenementen en prijsuitreiking. Alles veranderde door de ontwikkeling van een “prijs" of eigenlijk vooral een waarderings object voor een aantal aangesloten lid organisaties voor het veertigjarig bestaan van de Federatie in 2009.

Mijn ontwerp hiervoor bracht mij bij Van Tetterode glasblazerij in Amsterdam. Samen met een glasblazer Gert Bullée ontwikkelde ik veertig glazen “parels". Tussen de hotpots in ontstak dat gloeiende glas, de transitie van vast naar vloeibaar en weer naar vast, een vuur in mij. Ik wist ter plekke dat dit het materiaal was waar ik altijd naar had gezocht en dat ik er, hoe dan ook, mee aan het werk wilde. Werken als glasblazer is een vak apart en was niet precies wat ik zocht. Ik wilde het hele proces graag in eigen hand houden.

Ik zocht en vond ovengevormd glas, eerst in een hotpot in een magnetron maar al gauw kwam ik in aanraking met een grote glasoven. Met glasfusen startte het echte werk voor mij, ik ging in Zaandam bij Co Latumahina een cursus volgen. Ik merkte al snel dat ik andere technieken zocht die mij letterlijk meer ruimte zouden kunnen geven voor mijn objecten. Een masterclass Glasscasting in 3D in Sazava, door Heike Brachlow, deed dit. Zowel tijdens deze Masterclass als in de jaren daarna ben ik overal in Tsjechië bij glaskunstenaars, glasblazerijen en tentoonstelling gaan kijken. Ik ontdekte Banas glas, een van de laatste kleine glas producenten, met dit glas heb ik een aantal objecten gemaakt. En ik ontdekte ook twee kunstenaars, Stanislav Libensky, Jaroslava Brychtova, waardoor mijn fascinatie voor gecast glas enorm groeide. Ondertussen had ik in het souterrain van mijn dijkwoning in Zaandam mijn eigen studio "Loligo glas" ingericht, mét een eigen glasoven.

Ik wilde na een reis door winters Japan objecten maken die bevrorenheid en dooi zouden kunnen verbeelden….Tja, hoe doe je dat? Ik had wat glasfritten liggen en wel eens iets gelezen over een techniek “Pâte de verre". Glaskorrels, wat lijm en wat water dat had ik wel dus een probeersel was zo gemaakt. Zeker niet perfect maar ik zag dat dit precies zou kunnen worden wat ik probeerde weer te geven. Ik kon het Bullseye glas hiervoor, maar vooral ook heel veel informatie, krijgen bij Splinter en de Vosch. Daardoor kon ik mijn eigenzinnige werkwijze met Pate de verre ontwikkelen. En de Japanse winter "Fuyu" verbeelden, een inerte winter waar vloeibare lente nieuw leven brengt. De liefde voor “mijn" glas voel ik nog steeds, soms in sluimer maar gelukkig is het vuurtje zo weer aangewakkerd.

Ik ben al even van een kantoorbaan weg en kan mij helemaal toeleggen op mijn werk als Beeldend kunstenaar én als "Batwoman" bij Els en Linde techniek. Wil je meer weten of heb je vragen over mijn glaskunst? Dan kun je mij volgen op instagram, je aanmelden voor mijn nieuwsbrief of contact met mij opnemen. Ik zie je graag bij een tentoonstelling of op een beurs.

Josien Geerdink